طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی          صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

حذر از پیروی نفس که در راه خدا          مردم افکن تر از این غول بیابانی نیست

ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند           بانگ فریاد برآری که مسلمانی نیست

آن کس از دزد بترسد که متاعی دارد          عارفان جمع نکردند و پریشانی نیست

آن که راخیمه به صحرای قیامت زده است       گر جهان زلزله گیرد غم ویرانی نیست

حاصل عمر تلف کرده و ایام به لهو           گذرانیده به جز حیف و پشیمانی نیست

یک نصیحت ز سر صدق جهانی ارزد           شنو ار در سخنم بهره جسمانی نیست

                     سعدیا گر چه سخن دلکش و شیرین گوئی

                     به عمل کار برآید به سخندانی نیست