مهمترین وظایفی که معلمان در روزهای امتحان با آن مواجه هستند، عبارتند از :

1)  طراحی امتحان به عنوان وسیله ای برای آموزش: معلمان نباید امتحان را به عنوان نقطه پایان مرحله ای از آموزش به شمار آورند، بلکه باید آن را بخشی از فرآیند یاددهی و یادگیری محسوب نمایند. هر معلم باید با خود بیندیشد که امتحان را به گونه ای طراحی کند که طی آن دانش آموز به آموختن علاقه مند شودو به نقاط ضعف خود در فراگیری یک درس پی ببرد. بدین منظور لازم است سوالها جنبه تشویقی برای دانش آموزان داشته باشند. مثلا سوال ها از ساده آغاز شده، به تدریج مشکل شوند، در ضمن بهتر است سوالهایی ساده در میان سوال های مشکل نیز گنجانده شوند که پاسخگویی به آن موجب تقویت دانش آموز و علاقه مندی وی برای ادامه پاسخ دادن به پرسش های امتحانی شود.

2)  آماده سازی روانی دانش آموزان: معلمان وظیفه دارند به لحاظ روانی، دانش آموزان خود را آماده کنند. اولا می باید آنان را ضمن تشویق برای تلاش و کوشش به موفقیت خویش امیدوار کنند. با بیان خاطرات و داستان هایی به آنان نشان دهند که همواره افرادی داشته اند که به رغم احساس ناتوانی و حتی معروفیت به عنوان دانش آموزی ضعیف توانسته اند موفقیت های چشمگیری در زمینه تحصیل کسب کنند. این گونه افراد از طریق غلبه به احساس حقارت و ناتوانی خویش و نیز تصمیم به تلاش و کوشش، توانسته اند بر مشکلات درسی خود فائق آمده، خود را به عنوان افرادی موفق مطرح کنند. ثانیا تلاش کنند روش ها وچگونگی شب ها و روزهای امتحان رابه دانش آموزان بیاموزند. هر معلمی با توجه به درسی که می دهد می تواند دانش آموزان خود را به نحو شایسته ای راهنمایی کند ودر مورد چگونگی مطالعه کردن در شب امتحان و با نحوه پاسخ دادن به سوالات امتحانی، آنها را ارشاد نماید.

  3)  باید نحوه آرام سازی خوددرجلسه امتحان و غلبه بر اضطراب امتحان را از طریق تذکر و یاد خداوند و نیز آرام سازی بدن و فکر، به آنان بیاموزند. معلمان باید توجه داشته باشند که وظیفه انسانی و الهی آنان اقتضا می کند که علاوه بر آموختن مواد درسی، درجهت پرورش شناختی، عاطفی، اجتماعی، اخلاقی و خلاصه تربیت دینی مناسب آنان نیز نقش و وظیفه ای بر دوش بگیرند .